بررسی فتالات‌ها در رسوبات تالاب انزلی، ایران

استرهای فتالیک اسید (PAEs) به عنوان نرم­کننده در صنایع پلاستیک مورد استفاده قرار می­گیرند. این ترکیبات امروزه به عنوان آلاینده زیست محیطی فراگیر، سخت­تجزیه پذیر، خطرناک در نظر گرفته می­شوند. با توجه به اهمیت تالاب انزلی در جهان و ورود انواع رودخانه­ها و پساب تصفیه­نشده کارخانجات و فاضلاب شهری به این تالاب، بررسی مقدار شش نوع از استرهای فتالیک اسید شامل دی متیل فتالات (DMP)، دی اتیل فتالات (DEP)، دی بوتیل فتالات (DBP)، دی ایزوبوتیل فتالات (DIBP)، بنزیل بوتیل فتالات (BBP) و دی اتیل هگزیل فتالات (DEHP) در 22 ایستگاه در تالاب انزلی از اهداف این پژوهش می­باشد. نمونه­های رسوب از 22 ایستگاه در تالاب انزلی با 3 تکرار در تیر ماه سال  1395برداشته شدند. فتالات­ها به روش میکرواستخراج مایع پخشی (DLLME)  از رسوب جداسازی گردید و برای اندازه­گیری از دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکارساز طیف­سنج جرمی استفاده شد. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد آلوده­ترین ایستگاه­ها، ایستگاه شماره 13 (خروجی نهنگ روگا) در قسمت غربی تالاب با میانگین غلظت شش استر فتالیک اسید 20322 میکرو­گرم بر کیلوگرم و پاکیزه­ترین ایستگاه شماره 21 (سیاه درویشان) در قسمت جنوب شرقی تالاب با میانگین غلظت شش استر فتالیک اسید 699 میکرو­گرم بر کیلوگرم بود. بیشترین غلظت استرهای اسید فتالیک DEHP,BBP ,DBP ,DIBP,DEP ,DMP به ترتیب 27، 24، 3190، 3557، 236 و 13494 میکرو­گرم بر کیلوگرم بود. با محاسبه مجموع غلظت­ فتالات­ها در ایستگاه­های مورد بررسی مشخص شد مقدار میانگین فتالات در رسوبات کل ایستگاه­ها 4870 میکروگرم بر کیلوگرم است که  بیشتر از استاندارد سازمان محیط زیست آمریکا، اتحادیه اروپا و چین می­باشد.